امروز بيست ويكم بهمن ماه 1364 است و ما در ساحل شهر مرزي و استراتژيك فاو هستيم. شب گذشته واحدهايي از نيروهاي خودي با گذشتن از اروند رود خط دشمن را شكستند. غواص‌ها در اين عمليات نقش كليدي داشتند تا جايي كه مي توان عمليات والفجر 8 را عمليات غواص‌ها ناميد.عبور از آن همه موانع طبيعي و ساختگي جز با معجزه براي هيچ نظامي دانشگاه افسري ديده‌اي قابل تصور نبود.
هنوز پلاك هايي كه از شكم كوسه هاي شكار شده در مي آيد يادآور عظمت كاري است كه خط شكنان كردند.
والفجر 8 مهمترين عملياتي است كه جنبه هاي امنيتي و اطلاعاتي آن از سال هاي 1362 شروع شد و به شدت رعايت گرديد تا دشمن در سال 1364 با يكي از متهورترين عمليات هاي نظامي دنيا شوكه شود. بعثي ها سقوط فاو را به منزله سقوط بصره تلقي كردند و با تبليغات پر سر و صدايي از مردم عراق براي جلوگيري از پيشرفت ايرانيان و سقوط بصره دعوت مي كردند كه به جبهه بيايند.اين شهر پس از سقوط از جانب نيروهاي ايراني فاطميه ناميده شد.
شب عمليات وقتي كه هنوز شهر در دست دشمن بود يكي از نيروهاي خودي پرچم ايران را در بالاترين نقطه شهر كه گل دسته يك مسجد بود نصب كرد. روز بعد وقتي كه عراقي ها اهتزاز پرچم پر افتخار ايران را در برابر چشمان خود ديدند يخ كردند.
مي دوني چرا انقدر اين چيزا برام مهمه :
چون اون روزا با دست خالي ولي قلب با ايمان كارهاي بزرگي مي كرديم ولي اين روزا قلبمون از ايمان يه كم خالي شده هر چند دستمون پُر تر از اون روزاست ولي كمتر مي تونيم از اون كارهاي بزرگ انجام بديم.حالا خودمون قضاوت كنيم :
دستاي پُر به همراه قلبهاي كم ايمان بهتره يا قلبهاي مومن و مطمئن به همراه دست هاي كارآمد؟
كار از جايي خراب مي شه كه فكر مي كنيم « ما » انجامش مي ديم و بس.
به قول شاعر :
اصل در آمد كار است نه در دانش و هوش
تاس اگر نيك نشيند همه كس نراد است
بيستم بهمن سال‌روز عمليات والفجر 8 و فتح فاو گرامي باد.
هنوز پلاك هايي كه از شكم كوسه هاي شكار شده در مي آيد يادآور عظمت كاري است كه خط شكنان كردند.
والفجر 8 مهمترين عملياتي است كه جنبه هاي امنيتي و اطلاعاتي آن از سال هاي 1362 شروع شد و به شدت رعايت گرديد تا دشمن در سال 1364 با يكي از متهورترين عمليات هاي نظامي دنيا شوكه شود. بعثي ها سقوط فاو را به منزله سقوط بصره تلقي كردند و با تبليغات پر سر و صدايي از مردم عراق براي جلوگيري از پيشرفت ايرانيان و سقوط بصره دعوت مي كردند كه به جبهه بيايند.اين شهر پس از سقوط از جانب نيروهاي ايراني فاطميه ناميده شد.
شب عمليات وقتي كه هنوز شهر در دست دشمن بود يكي از نيروهاي خودي پرچم ايران را در بالاترين نقطه شهر كه گل دسته يك مسجد بود نصب كرد. روز بعد وقتي كه عراقي ها اهتزاز پرچم پر افتخار ايران را در برابر چشمان خود ديدند يخ كردند.
مي دوني چرا انقدر اين چيزا برام مهمه :
چون اون روزا با دست خالي ولي قلب با ايمان كارهاي بزرگي مي كرديم ولي اين روزا قلبمون از ايمان يه كم خالي شده هر چند دستمون پُر تر از اون روزاست ولي كمتر مي تونيم از اون كارهاي بزرگ انجام بديم.حالا خودمون قضاوت كنيم :
دستاي پُر به همراه قلبهاي كم ايمان بهتره يا قلبهاي مومن و مطمئن به همراه دست هاي كارآمد؟
كار از جايي خراب مي شه كه فكر مي كنيم « ما » انجامش مي ديم و بس.
به قول شاعر :
اصل در آمد كار است نه در دانش و هوش
تاس اگر نيك نشيند همه كس نراد است
بيستم بهمن سال‌روز عمليات والفجر 8 و فتح فاو گرامي باد.
سلام
پاسخحذفهر موقع میام اینجا .
نمیتونم چیزی نگم .
آخی ؟!! این چیزها رو می نویسی که بگی تو هم جبهه رفته ای .
نکنه موج گرفته تو رو ؟
این خاطرات رو از کجا می نویسی
میخواستم یک چیزی بگم ولی امیدوارم، دوستان از همه چیز خسته، فکر نکنن که همین جوری یه چیز گفتم بلکه این تجربه شخصیه منه
پاسخحذفمن فکر میکنم که خوبه که آدما، درستی رو دوست باشند (این که درستی چیه بماند) ولی کافی نیست.
لازمه که بعضی موقع ها، برای حفظ و استمرار اون خوبی فداکاری انجام بشه.
در اون زمون رزمنده ها این کارو کردن، آیا ما حاضریم برای استمرار روند تولید درستی یک قدم برداریم یا فقط بلدیم با تکرار داستان، دیگران رو به بی تفاوتی بکشونیم.
ممنون
برای ناشناس :از نوشته بنده بوی نا امیدی میومد؟!!!
پاسخحذفیا
پاسخحذفعلی